ROZDZIAŁ IV

<Gdy będziesz czytać z perspektywy Katie, słuchaj tego.> 

Z perspektywy Kate:

Minęło kilka dni od rypnięcia Harry'ego moją książką. Dużo się zmieniło, jesteśmy parą. Jakby to powiedzieć "spisuje się" idealnie. Ale to było przed zdradą! Wyszłam sobie zwyczajnie na zakupy z Leną i Julią. Natasha nie mogła, rozmawiała z siostrą przez Skype. Wyszłyśmy z centrum handlowego, a ja go zobaczyłam z... inną! Jeszcze do tego się całowali! Podeszłam do niego i oblałam go colą. Nie mogłam wytrzymać.

- Jak mogłeś?!- wrzasnęłam.

- Ale co?- spytał zmieszany.

- Co? Dopiero chodzimy od paru dni, a Ty już mnie zdradzasz, nienawidzę Cię! 

- Katie! Poczekaj! Ja Cię kocham! Ona mnie pocałowała!-

- Kochać to możesz tą swoją [CENZURA]! Jesteś debilem, Harry. Ale byłam głupia!

Poszłam do swojego pokoju, zamknęłam drzwi za sobą, rzuciłam zakupy i torbę, położyłam się na łóżku i płakałam. Ktoś do mnie zapukał. 

- Mogę wejść?-usłyszałam męski głos.

- Nie, ty gnoju od siedmiu boleści!- wrzasnęłam płacząc jednocześnie.

- Nawet ktoś bardzo przystojny i uroczy?

Od razu poznałam, że to Zayn. Nie odezwałam się, wszedł do środka. Połapał się, że mnie Harry zdradził.

- Nic Ci nie jest?-spytał.

- Harry całował się z jakąś lalunią przed sklepem. Na pewno nic mi nie jest!-powiedziałam.

- Źle zadałem pytanie.- powiedział.

- Najlepiej idź stąd!- krzyknęłam.

- Nie krzycz, bo głos stracisz.- uśmiechnął się.

- Łatwo Ci mówić. 

Usiadłam na łóżku, Zayn objął mnie ramieniem.

- Spokojnie, przeżyjesz to.

- Jeśli...

- Katie, życie jest piękne, tylko ty musisz się uśmiechnąć.

- Znowu to powtórzę: łatwo Ci mówić!

- Jeśli się nie uśmiechniesz to z stąd pójdę.

- To idź.

- Jesteś zablokowana jak moje konto na Twitterze.- powiedział Zayn.

Otarł łzy na moim policzku. Łzy stanęły, ale smutek nadal widniał na mojej twarzy. Jeszcze rozmawialiśmy. Zayn pocałował mnie w usta, akurat do pokoju wszedł Harry i Liam. 

- Kate! Co ty kurna robisz?- wrzasnął Harry.

- Stary, ty ją zdradziłeś, więc ją pocieszam.

- Aż tak?!

- Zdradziłeś mnie!- wrzasnęłam.

- To ona mnie pocałowała!- krzyknął Hazza.

- A wspaniały Harry musiał odwzajemnić, tak?

- To była fanka, która mnie zauważyła!

- Zrywam z Tobą!-powiedziałaś.

- Jesteście głodni?-spytał Niall, wchodząc do pokoju.

Wszyscy na niego spojrzeliśmy. Zrobiło mu się głupio.

- Aha, nie ten moment.

Wyszedł z pokoju.

- Wyjdźcie stąd!

- Katie, ale..

- Wszyscy!

Chłopaki wyszli, Zayn zatrzymał się w drzwiach, odwrócił się. Chciał coś powiedzieć.

- Wynocha!

Zamknął drzwi. Tak wiem, nie ładnie go potraktowałam, ale emocje wzięły górę.

Z perspektywy Leny:

Katie bardzo przeżyła zdradę Harry'ego, jak każda dziewczyna. Płakała, nawet nie chciała, żebym ja weszła do pokoju. Ja w tym samym czasie zastanawiałam się czy powiedzieć Niall'owi : "Kocham Cię". Przecież to mój "ulubieniec" z 1D. Zawsze marzyłam, żeby się z nim spotkać. Nie wiedziałam, że marzenia się spełnią, nawet za bardzo. On się we mnie zakochał! Zastanawiałam się, nawet nie wiedziałam, kiedy zasnęłam. Obudziłam się o godzinie 22.29. Obok miałam kartkę z napisem:

Wyjrzyj przez okno!

Niestety, niczego nie widziałaś, wyostrzyłaś wzrok, popatrzałaś w niebo nic nie widać. Usłyszałaś, że ktoś otwiera drzwi, odwróciłaś się... to był Niall. 

- A miałem Cię przestraszyć... 

Zarumieniłaś się. 

- Dlaczego chciałeś mnie przestraszyć?- spytałam.

- Bo mi się nudzi.- powiedział.

Uśmiechnęłaś się. Po chwili gadaliście o wszystkim i o niczym. Pod koniec rozmowy spojrzał na mnie.

- Będziesz moją dziewczyną?-spytał Niall.

Chyba mu bardzo zależało, bo znowu mnie o to zapytał. Chciałabyś być z nim w związku, ale coś Cię nie mogło mi przejść przez gardło: "tak". 

- Nie mogę być w związku, kiedy moja koleżanka cierpi.-powiedziałam. 

- To zmuszę Zayn'a, żeby chodził z Katie.-odpowiedział. 

- Ale Harry ją kocha. 

- Nie prawda.- odpowiedziałaś.- Po prostu zakochuje się w każdej ładnej dziewczynie, którą spotka. 

- W Tobie się nie zakochał, a jesteś ładna.- powiedział. 

Niall popatrzał się na Twoje szpilki.

- Masz mój ulubiony wzór i legginsach. Chyba ubrałaś się z myślą o mnie.- powiedział.

Odkrył moją koncepcję, dobry jest! Zarumieniłaś się. 

- No to? Powiesz "tak"? 

- Jak dałam Ci odpowiedź. 

- Ale nie powiedziałaś "tak".- odpowiedział.

- A po co mam mówić "tak"?-spytał 

- Żeby być moją dziewczyną.

- Za bardzo nalegasz, Niall.- powiedziałam.

- To się zgódź.

- Nie mogę. Koleżanka cierpi i będzie patrzeć jak ja jestem z Tobą szczęśliwa...

- Spokojnie.-przerwał.- Zayn czuje do niej miętę, widziałem ich wczoraj, Harry się z nią kłócił, bo pozwoliła, że Zayn ją pocałował w policzek.

- Zayn?

- Wtrąciłem się nie w porę.

- Rozmawiamy od godziny, wychodzę.

- Z własnego pokoju?- spytał.

Irlandczyk tak mnie zauroczył, że prawie bym wyszła ze swojego pokoju i weszła do Niall'a. Tak się zawstydziłam, że byłam czerwona na całym ciele. Zaśmiał się. 

- Chyba powiem, "tak".- powiedziałam.

- Już powiedziałaś.- odpowiedział.

Pocałowaliście się miły koniec, miłego dnia.